అపొస్తలుడు తన స్వంత మెప్పులో మాట్లాడటానికి కారణాలను చెప్పాడు. (1-14)
తప్పుడు అపొస్తలుల ప్రభావం నుండి కొరింథీయులను రక్షించడానికి అపొస్తలుడు ప్రయత్నించాడు. ఒక్క యేసు, ఒక ఆత్మ మరియు ఒక సువార్త మాత్రమే ఉంది, అది వారిచే ప్రకటించబడాలి మరియు స్వీకరించబడాలి. విశ్వాసంతో మొదట్లో వారికి ఉపదేశించిన వ్యక్తి నుండి వైదొలగడం, విరోధుల పన్నాగాల వల్ల వారు ఊగిపోవడానికి ఎటువంటి కారణం లేదు. తమ మతమార్పిడిలో కీలక పాత్ర పోషించిన వారి నుండి తప్పుదారి పట్టించే ప్రయత్నం చేసిన వారిని సమర్థించకుండా వారు పట్టించుకోకుండా ఉండాలి.
అతను స్వేచ్ఛగా సువార్త బోధించాడని చూపిస్తుంది. (5-15)
వేలాది మంది నుండి ప్రశంసలు పొందడం మరియు అహంకారానికి లొంగిపోవడం కంటే స్పష్టంగా కమ్యూనికేట్ చేయడం, సువార్త ప్రకారం బహిరంగంగా మరియు స్థిరంగా నడవడం ఉత్తమం. కొరింథులో తనను వ్యతిరేకించిన వారు ఈ విషయంలో ప్రయోజనం పొందకుండా నిరోధించడం ద్వారా, సువార్త ప్రకటించడంలో లోకసంబంధమైన ఉద్దేశ్యాలతో అతనిపై ఆరోపణలు చేయడానికి ఎటువంటి కారణాలను తొలగించాలని అపొస్తలుడు లక్ష్యంగా పెట్టుకున్నాడు. అవిధేయుల హృదయాలలో రాజ్యమేలుతున్న సాతాను అనేక మంది మనస్సులపై కలిగి ఉన్న ముఖ్యమైన ప్రభావాన్ని దృష్టిలో ఉంచుకుని, కపటత్వం ఒక ఆమోదయోగ్యమైన సంఘటనగా మారుతుంది. సరికాని ప్రవర్తన వైపు టెంప్టేషన్ స్పష్టంగా ఉంది మరియు వ్యతిరేక ముగింపులో సమానమైన ప్రమాదం ఉంది. విశ్వాసం మరియు కృప ద్వారా క్రీస్తు యొక్క ప్రాయశ్చిత్తం మరియు మోక్షానికి వ్యతిరేకంగా సత్కార్యాలను కలపడం ప్రయోజనకరమని సాతాను భావిస్తున్నాడు. మోసపూరిత కార్మికుల నిజ స్వరూపం చివరికి బయటపడుతుంది మరియు వారి ప్రయత్నాలు నాశనానికి దారితీస్తాయి. సాతాను తన పరిచారకులను స్వతంత్రంగా ధర్మశాస్త్రం లేదా సువార్త బోధించడానికి అనుమతించవచ్చు, అయితే క్రీస్తు నీతి మరియు ప్రాయశ్చిత్తంపై విశ్వాసం ద్వారా స్థాపించబడిన ధర్మశాస్త్రం, అతని ఆత్మ యొక్క నివాసంతో పాటు, ప్రతి తప్పుడు వ్యవస్థను బహిర్గతం చేయడానికి ప్రమాణంగా పనిచేస్తుంది.
అతను తన స్వంత పాత్రకు రక్షణగా ఏమి జోడించబోతున్నాడో వివరిస్తాడు. (16-21)
క్రైస్తవులు తమను తాము లొంగదీసుకుని, ప్రభువు ఏర్పాటు చేసిన ఆజ్ఞను మరియు ఉదాహరణను అనుసరిస్తారు. ఏది ఏమైనప్పటికీ, వారి జీవితాలలో దేవుని పనుల గురించి మాట్లాడటంతోపాటు, చట్టబద్ధమైన చర్యలలో పాల్గొనడానికి అవసరమైనప్పుడు వివేకం వారికి మార్గనిర్దేశం చేయాలి. నిస్సందేహంగా, తప్పుడు అపొస్తలుల నిజ స్వభావాన్ని బహిర్గతం చేసే నిర్దిష్ట సంఘటనలకు సంబంధం ఉంది. ఈ వ్యక్తులు తమ అనుచరులను ఎలా బానిసత్వానికి గురిచేస్తారో, వారి గౌరవాన్ని తొలగించి, అవమానాలకు గురిచేస్తున్నారనేది గమనించడం విశేషం.
అతను తన శ్రమలు, శ్రమలు, బాధలు, ప్రమాదాలు మరియు విమోచనల గురించి వివరిస్తాడు. (22-33)
అపొస్తలుడు తన శ్రమలు మరియు బాధలను ప్రగల్భాలు లేదా వ్యర్థమైన కీర్తిని వెదకడం కోసం కాదు, కానీ క్రీస్తు యొక్క కారణానికి చాలా సహించగలిగేలా చేసినందుకు దేవునిని గుర్తించి మరియు గౌరవించటానికి. అతను తన పాత్ర మరియు ప్రభావాన్ని తగ్గించడానికి ప్రయత్నించిన తప్పుడు అపొస్తలులపై తన ఆధిపత్యాన్ని ఎత్తి చూపాడు. ఆపదలు, కష్టాలు మరియు బాధల గురించి అతని ఖాతా గురించి ప్రతిబింబించడం ఆశ్చర్యంగా ఉంది, ఈ పరీక్షల మధ్య అతని సహనం, పట్టుదల, శ్రద్ధ, ఉల్లాసం మరియు ఉపయోగం. ఈ కథనం ప్రాపంచిక విలాసాలు మరియు సమృద్ధితో మనకున్న అనుబంధాన్ని పునఃపరిశీలించమని మనల్ని ప్రేరేపిస్తుంది, ప్రత్యేకించి అటువంటి అంకితభావం కలిగిన అపొస్తలుడు ఈ రంగంలో గణనీయమైన కష్టాలను అనుభవించినప్పుడు. అతని ప్రయత్నాలతో పోలిస్తే, మా శ్రద్ధ మరియు సేవ చాలా తక్కువగా అనిపించవచ్చు మరియు మా సవాళ్లు గుర్తించదగినవి కావు. మనం నిజంగా క్రీస్తును అనుసరిస్తున్నామా లేదా అని ప్రశ్నించడానికి ఇది మనల్ని ప్రోత్సహిస్తుంది. ఇది సహనం, ధైర్యం మరియు దేవునిపై అచంచలమైన నమ్మకానికి ఒక పాఠంగా ఉపయోగపడుతుంది. మనల్ని మనం తగ్గించుకోవడం, మన స్వంత ప్రాముఖ్యత గురించి తక్కువగా ఆలోచించడం, దేవుని సన్నిధిలో సత్యాన్ని ఖచ్చితంగా పాటించడం మరియు శాశ్వతంగా ఆశీర్వదించబడిన మన ప్రభువైన యేసుక్రీస్తు తండ్రి అయిన ఆయనకు అన్ని మహిమలను ఆపాదించడం నేర్పుతుంది.