ఉద్యోగ ఇబ్బందులు. (1-6)
ఈ సందర్భంలో, యోబు తన జీవితపు అలసట నుండి ఉద్భవించిన మరణం కోసం అతని కోరికకు సమర్థనను కనుగొన్నాడు. మనిషి యొక్క ప్రస్తుత పరిస్థితిని పరిశీలిద్దాం - అతను భూమిపై నివసిస్తున్నాడు, ఇంకా నరకం యొక్క రాజ్యాలలో లేదు. అతను ఇక్కడ ఉండడానికి నిర్ణీత సమయం లేదా? నిస్సందేహంగా, అవును, మరియు ఈ ఏర్పాటు మనలను రూపొందించిన మరియు ఈ ఉనికికి పంపిన సృష్టికర్తచే స్థాపించబడింది. ఈ నిర్ణీత వ్యవధిలో, మనిషి జీవితం ఒక యుద్ధాన్ని తలపిస్తుంది, పగటిపూట శ్రద్ధగా శ్రమించే పగటిపూట పని చేసే కార్మికులను పోలి ఉంటుంది, వారు సాధించిన విజయాలను రాత్రికి రాత్రే గణిస్తారు.
విశ్రాంతి తీసుకోవడానికి సాయంత్రపు నీడల కోసం ఆత్రంగా ఎదురుచూస్తున్న అలసిపోయిన సేవకుడిలా, తనకు మరణం కోసం చాలా కారణాలు ఉన్నాయని యోబు నమ్మాడు. శ్రామిక వ్యక్తి యొక్క నిద్ర నిజంగా సంతృప్తికరంగా ఉంటుంది, ఒక సంపన్న వ్యక్తి కూడా వారి సంపద నుండి పొందే సంతృప్తిని అధిగమిస్తుంది - సూటిగా పోల్చడం. అతని విలాపాన్ని వినండి: అతని రోజులు పనికిరానివిగా మారాయి, సుదీర్ఘకాలం ఫలించని కాలం. అయినప్పటికీ, మనం దేవుని కోసం చురుగ్గా శ్రమించలేని సందర్భాలలో, నిశ్చలత మరియు ఆయన చిత్తాన్ని అంగీకరించడం యోగ్యతను కలిగి ఉంటుంది.
అతని రాత్రులు అశాంతిగా ఉండేవి, అయినప్పటికీ మనం కష్టాలను ఎదుర్కొన్నప్పుడు, వారి దైవిక ఉద్దేశ్యాన్ని గుర్తించడం ఓదార్పునిస్తుంది, ఎందుకంటే వారు పవిత్రమైన లక్ష్యం కోసం నియమించబడ్డారు. అదేవిధంగా, మనం శాంతియుత రాత్రులను అనుభవించినప్పుడు, వారి సంరక్షణను గుర్తించి, కృతజ్ఞతలు తెలియజేయాలి. మా మర్త్య శరీరాల బలహీనతను ఎత్తిచూపుతూ యోబు శారీరక స్థితి క్షీణించింది. అతని జీవితం దాని పరాకాష్టకు వేగంగా పురోగమిస్తోంది, ప్రతి పాస్‌తో ఒక షటిల్ వదిలివేసిన థ్రెడ్‌ల మాదిరిగానే లేదా సాలీడు తిప్పిన సంక్లిష్టమైన ఇంకా పెళుసుగా ఉంటుంది.
ఏది ఏమైనప్పటికీ, మనం భూమిపై ఉన్న సమయంలో ప్రభువు కోసం జీవించాలని ఎంచుకుంటే, విశ్వాసం మరియు ప్రేమతో నడిచే ప్రయత్నాలలో నిమగ్నమై ఉంటే, ప్రతి వ్యక్తి వారు విత్తిన వాటిని సేకరించి, వారు నేసిన వస్త్రాన్ని ధరించినట్లే, మనం ప్రతిఫలాన్ని పొందుతాము.
యోబు దేవునితో విశదపరుస్తుంది. (7-16)
మానవ జీవితం యొక్క సంక్షిప్తత మరియు శూన్యత గురించిన సాధారణ సత్యాలు, మరణం యొక్క అనివార్యతతో పాటు, మన స్వంత స్వభావాలకు సంబంధించి వాటిని మనం ఆలోచించినప్పుడు విలువైన పాఠాలను అందిస్తాయి. చనిపోవడం అనేది ఒక్కసారి మాత్రమే సంభవించే ఒక సంఘటన, కాబట్టి అది సరిగ్గా అమలు కావడం చాలా ముఖ్యం. ఈ విషయంలో చేసిన ఏదైనా పొరపాటు సరిదిద్దలేనిది; దిద్దుబాటుకు అవకాశం లేదు. ఇతర మేఘాలు గుమిగూడినప్పటికీ, అదే నిర్దిష్టమైన మేఘం ఎప్పుడూ తిరిగి రాదు, కొత్త తరం వ్యక్తులు తలెత్తినట్లుగా, మాజీ తరం విస్మరణలో పడిపోతుంది. సాధువులుగా మహిమాన్విత స్థితికి ఎదిగిన వారు తమ భూలోక నివాసాలలోని కష్టాలు మరియు దుఃఖాలకు లోబడి ఉండరు, అలాగే ఖండించబడిన పాపులు తమ ఇళ్లలోని పనికిమాలిన మరియు ఆనందాలలో మునిగిపోరు.
మనం మరణించినప్పుడు మన కోసం ఒక మంచి స్థలాన్ని కాపాడుకోవడంపైనే మన దృష్టి ఉండాలి. ఈ కారణాలను బట్టి, యోబు కేవలం ఫిర్యాదును వ్యక్తపరచడం కంటే మరింత ఉత్తేజకరమైన ముగింపుకు చేరుకోవచ్చు. మనం మన జీవితాల ముగింపును సమీపిస్తున్నప్పుడు, మనం తీసుకోవడానికి కొన్ని శ్వాసలు మాత్రమే మిగిలి ఉన్నప్పుడు, పాపం మరియు అవినీతి యొక్క అసహ్యకరమైన మరియు హానికరమైన వ్యక్తీకరణలపై వాటిని వృధా చేయడం కంటే విశ్వాసం మరియు ప్రార్థన యొక్క పవిత్రమైన మరియు దయగల వ్యక్తీకరణలలో వాటిని ఖర్చు చేయడం తెలివైన పని. ఎప్పుడూ నిద్రపోకుండా లేదా నిద్రపోకుండా ఇజ్రాయెల్‌ను చూసేవాడు మన విశ్రాంతి మరియు నిద్రలో ఉన్న క్షణాలలో కూడా మనల్ని కాపాడతాడని వేడుకోడానికి మాకు తగినంత కారణం ఉంది.
యోబు తన సమాధిలో విశ్రాంతి కోసం తహతహలాడుతున్నాడు, అయితే నిస్సందేహంగా, ఈ కోరిక అతని మానవ బలహీనతను ప్రతిబింబిస్తుంది. నీతిమంతుడైన వ్యక్తి పాపానికి లొంగిపోవడం కంటే మరణాన్ని ఖచ్చితంగా ఎంచుకుంటాడు, అయితే అది దేవుణ్ణి సంతోషపెట్టినంత కాలం జీవించడం చాలా ముఖ్యం. అన్నింటికంటే, ఆయనను మహిమపరచడానికి మరియు స్వర్గానికి మన చివరి ప్రవేశానికి సన్నాహాలు చేయడానికి జీవితం మనకు అవకాశంగా ఉపయోగపడుతుంది.
అతను విడుదలను వేడుకున్నాడు. (17-21)
యోబు దేవునితో సంభాషణలో నిమగ్నమై, అతను మానవత్వంతో సంభాషించే మార్గాలను ప్రశ్నిస్తాడు. ఈ సంభాషణ మధ్య, యోబు విశ్వాసం మరియు ఆశావాదంతో దేవుని వైపు తన ఆలోచనలను మళ్లించినట్లు కనిపిస్తుంది. గమనార్హమైన విషయం ఏమిటంటే, తన స్వంత పాపాల గురించి అతని స్పష్టమైన శ్రద్ధ. అత్యంత సద్గుణవంతులైన వ్యక్తులు కూడా పాపం గురించి విలపించడానికి కారణాన్ని కనుగొంటారు మరియు వైరుధ్యంగా, వారు ఎంత నీతిమంతులుగా ఉంటే, వారు దాని ఉనికిని గుర్తించే అవకాశం ఉంది.
దేవుడు మన జీవితాలకు రక్షకునిగా మరియు విశ్వసించే వారి ఆత్మల విమోచకునిగా పనిచేస్తాడు. అయినప్పటికీ, ఈ సందర్భంలో, యోబు దేవుణ్ణి మానవజాతి పరిశీలకుడిగా సూచిస్తూ ఉండవచ్చు, అతని అచంచలమైన చూపు అన్ని వ్యక్తుల చర్యలు మరియు ఉద్దేశాలను కలిగి ఉంటుంది. ఆయన దృష్టికి ఏదీ దాచబడదు. కాబట్టి, ఆయన దయగల సింహాసనం ముందు మన అపరాధాన్ని అంగీకరించడం, తద్వారా ఆయన న్యాయపీఠం వద్ద ఖండించడాన్ని నివారించడం తెలివైన పని.
తాను వేషధారిని లేదా దుర్మార్గుడిని కాదని తన స్నేహితుల వాదనలకు వ్యతిరేకంగా యోబు వాదిస్తున్నప్పుడు, తాను నిజంగా పాపం చేశానని వినయంగా దేవునికి అంగీకరిస్తాడు. ప్రభువు సన్నిధిలో అత్యంత నీతిమంతులకు కూడా అలాంటి వినయం అవసరం. లోతైన శ్రద్ధతో, యోబు దేవునితో సయోధ్యకు మార్గాన్ని కనుగొనడానికి ప్రయత్నిస్తాడు మరియు అతని అతిక్రమణలకు క్షమాపణను తీవ్రంగా వేడుకుంటున్నాడు. అతని ఉద్దేశ్యం కేవలం బాహ్య కష్టాల నుండి ఉపశమనం పొందడం కంటే ఎక్కువ; అతను దేవుని అనుగ్రహాన్ని పునరుద్ధరించాలని కోరుకుంటాడు. ప్రభువు పాపం యొక్క అపరాధాన్ని క్షమించినప్పుడు, అతను ఏకకాలంలో పాపం యొక్క శక్తి యొక్క పట్టును బలహీనపరుస్తాడని గమనించడం ముఖ్యం.
క్షమాపణ కోసం చేసిన తన అభ్యర్ధనలో, యోబు తన రాబోయే మరణాల యొక్క ఆవశ్యకతను వివరించాడు. అతని జీవితకాలంలో అతని పాపాలు క్షమించబడకపోతే, అతని శాశ్వతమైన విధి ప్రమాదంలో ఉందని అతను నొక్కిచెప్పాడు - శాశ్వతమైన నిర్జన విధి. పాపాత్ముడైన వ్యక్తి రక్షకుని గురించి అవగాహన లేకుండా అనుభవించే దుస్థితి యొక్క లోతైన స్థితిని ఇది నొక్కి చెబుతుంది.
సారాంశంలో, దేవునితో యోబు సంభాషణ ఒక బహుముఖ విధానాన్ని వివరిస్తుంది: అర్థం చేసుకోవడం, పాపాన్ని అంగీకరించడం, క్షమాపణ కోసం పిటిషన్ వేయడం మరియు సమస్యాత్మకమైన ఆత్మ యొక్క మోక్షంలో దైవిక దయ యొక్క ముఖ్యమైన పాత్రను గుర్తించడం.