యూదులు తమ బందిఖానాల గురించి విలపిస్తున్నారు. (1-4)
వారి విరోధులు యూదులను వారి స్వదేశం నుండి బలవంతంగా తీసుకెళ్లారు. వారి బాధలను పెంచడానికి, వారు ఆనందాన్ని మరియు సంగీతాన్ని అందించాలని డిమాండ్ చేస్తూ వారిని వెక్కిరించారు. ఈ ప్రవర్తన నమ్మశక్యం కాని క్రూరమైనది మాత్రమే కాదు, పవిత్రమైనది కూడా, ఎందుకంటే వారు ప్రత్యేకంగా జియోన్ నుండి పాటలు కావాలని పట్టుబట్టారు. ఇలాంటి అపహాస్యం చేసేవారిని శాంతింపజేయకూడదు. “అంత దుఃఖంలో ఉన్నప్పుడు ఎలా పాడగలం” అని విలపించడమే కాకుండా. వారు, "ఇది ప్రభువు పాట, విగ్రహాలను పూజించే వారి మధ్య మేము దానిని పాడలేము" అని ప్రకటించారు.
యెరూషలేము పట్ల వారి ప్రేమ. (5-9)
మనకు ఇష్టమైన వాటిపై మనం నివసిస్తాము. దేవునిలో ఆనందాన్ని పొందే వారు ఆయన నిమిత్తము యెరూషలేమును తమ ఆనందాన్ని పొందుతున్నారు. ఈ ఆప్యాయతను పెంపొందించడానికి వారు దృఢంగా కట్టుబడి ఉన్నారు. కష్ట సమయాల్లో, మన అతిక్రమణల వల్ల మనం కోల్పోయిన ఆశీర్వాదాల గురించి హృదయపూర్వక పశ్చాత్తాపంతో ఆలోచించాలి. ప్రాపంచిక లాభాలు ఎవరైనా విశ్వాసాన్ని ప్రకటించడానికి దారి తీస్తే, వారు తీవ్రమైన దురదృష్టానికి గురవుతారు. ప్రతీకారం తీర్చుకోవడం మానుకోవాలి మరియు "ప్రతీకారం నాది" అని ప్రకటించిన వ్యక్తిపై నమ్మకం ఉంచాలి. ఇతరుల దురదృష్టాలను, ముఖ్యంగా యెరూషలేము దురదృష్టాలను చూసి ఆనందించే వారు తీర్పు నుండి తప్పించుకోలేరు. ఆమె శత్రువుల పతనానికి మనం స్పష్టంగా ప్రార్థించనప్పటికీ, ఆమె శత్రువుల పర్యవసానాలను గుర్తించకుండా దేవుని చర్చి వాగ్దానం చేసిన విజయం కోసం మనం ప్రార్థించలేము. అయితే, దేవుని దయ మరియు సంపూర్ణ మోక్షం ద్వారా మాత్రమే మనం స్వర్గపు యెరూషలేమును చేరుకోగలమని మనం గుర్తుంచుకోండి.