దావీదు మనిషి బలహీనత గురించి ధ్యానిస్తున్నాడు. (1-6)
మీ మనస్సులో ఒక హానికరమైన ఆలోచన ఉద్భవించినట్లయితే, దానిని అణచివేయండి. మీ పాత్రలో విజిలెన్స్ గుర్రపు తలపై పగ్గాలుగా పనిచేస్తుంది; మీ చర్యలలో అప్రమత్తత ఆ పగ్గాలపై చేయి. చెడ్డ వ్యక్తుల నుండి మిమ్మల్ని మీరు దూరం చేసుకోలేనప్పుడు, వారు మీ మాటలను క్షుణ్ణంగా పరిశీలిస్తారని మరియు వీలైతే, మీకు హాని కలిగించేలా వాటిని వక్రీకరించారని గుర్తుంచుకోండి. కొన్నిసార్లు, సద్గుణ పదాల విషయంలో కూడా మౌనం పాటించడం తప్పనిసరి కావచ్చు. అయితే, సాధారణంగా, జ్ఞానోదయం కలిగించే సంభాషణల్లో పాల్గొనడం నుండి దూరంగా ఉండటం అవివేకం. అసహనం అనేది మన స్వంత ఆలోచనల నుండి ఉద్భవించే పాపం మరియు విధ్వంసక పరిణామాలకు దారి తీస్తుంది, ఇది మండుతున్న అగ్నిని పోలి ఉంటుంది. మన దృఢమైన ఆరోగ్యం మరియు శ్రేయస్సుతో సంబంధం లేకుండా, ప్రతి వ్యక్తి అంతర్లీనంగా క్షణికావేశంతో, సంభావ్యంగా క్లుప్తంగా ఉంటారు. ఇది కాదనలేని సత్యం అయినప్పటికీ, మేము దానిని అంగీకరించడాన్ని తరచుగా వ్యతిరేకిస్తాము. కాబట్టి, పరిశుద్ధాత్మ ద్వారా దైవిక జ్ఞానోదయం కోసం మరియు మన హృదయాలు దయతో నిండి ఉండాలని ప్రార్థిద్దాం, ఏ క్షణంలోనైనా మరణానికి సిద్ధంగా ఉండటానికి వీలు కల్పిస్తుంది.
అతను క్షమాపణ మరియు విమోచన కోసం దరఖాస్తు చేస్తాడు. (7-13)
లౌకిక సాధనలో నిజమైన సంతృప్తి దొరకదు; అది ప్రభువులో నివసిస్తుంది మరియు ఆయనతో మన సహవాసం. నిరాశలు ఆయనను వెతకడానికి మనల్ని నడిపించాలి. ప్రపంచం శూన్యమైనది మరియు వ్యర్థమైనదిగా నిరూపిస్తే, దానిలో మన నెరవేర్పును కోరుకోకుండా దేవుడు మనలను రక్షించును గాక. మన భూసంబంధమైన ఆశలు సన్నగిల్లినప్పుడు, మనం ఆశ్రయించే మరియు విశ్వసించే దేవుడు ఉన్నాడని తెలుసుకోవడం ద్వారా మనం ఓదార్పుని పొందవచ్చు. మన జీవితంలో జరిగే అన్ని సంఘటనలను ఒక దయగల దేవుడు నిర్వహించడాన్ని మనం గమనించవచ్చు మరియు భక్తుడు దానిని వ్యతిరేకించడు. బదులుగా, వారు తమ పాపాల క్షమాపణ మరియు అవమానం నుండి తప్పించుకోవడం కోసం ఆరాటపడతారు. మనమిద్దరం పాపం పట్ల అప్రమత్తంగా ఉండాలి మరియు తీవ్రంగా ప్రార్థించాలి. ప్రభువు యొక్క క్రమశిక్షణలో ఉన్నప్పుడు, మనం ఎవరి నుండి లేదా మరేదైనా కాకుండా దేవుని నుండి మాత్రమే ఉపశమనం పొందాలి. మన చర్యలు తరచుగా మనల్ని ఇబ్బందుల్లోకి నెట్టివేస్తాయి మరియు మన స్వంత ఎంపికల పర్యవసానాలను మనం అనుభవిస్తాము. భౌతిక సౌందర్యం ఎంత నశ్వరమైనది! అది క్షీణించవలసి వచ్చినప్పుడు, బహుశా వేగంగా, దాని గురించి గర్వించేవారు ఎంత మూర్ఖులు! మానవ శరీరం ఆత్మకు వస్త్రం వంటిది, కానీ పాపం ఒక చిమ్మటను ప్రవేశపెట్టింది, అది దాని అందం, బలం మరియు పదార్థాన్ని క్రమంగా తినేస్తుంది. దీర్ఘకాలిక అనారోగ్యం యొక్క పురోగతిని లేదా మానవ శరీరంపై సమయం యొక్క ప్రభావాలను గమనించిన ఎవరైనా ఈ పోలికను అభినందించవచ్చు మరియు ప్రతి వ్యక్తి అస్థిరత అనే కాదనలేని సత్యాన్ని గుర్తించగలరు. ప్రార్థనను ప్రేరేపించడానికి బాధలు పంపబడతాయి మరియు వారు ఈ ప్రయోజనాన్ని సాధిస్తే, దేవుడు మన ప్రార్థనలకు సమాధానం ఇస్తాడని మనం ఆశించవచ్చు. విశ్వాసులు స్వర్గానికి తమ ప్రయాణంలో అలసట మరియు దుర్వినియోగాన్ని ఎదురుచూస్తారు, కానీ వారు ఎక్కువ కాలం ఇక్కడ ఉండరు. విశ్వాసంతో దేవునితో నడవడం ద్వారా, వారు అడ్డంకులు లేకుండా తమ మార్గంలో కొనసాగుతారు. మనం మన తండ్రి ఇంటి వైపు ప్రయాణిస్తున్నప్పుడు ప్రాపంచిక అనుబంధాల నుండి విడిపోవటం ఎంత ధన్యమైనదో, దాని వలలో చిక్కుకోకుండా ప్రపంచాన్ని ఉపయోగించుకుంటాము! దేవుడు స్వయంగా కట్టిన ఆ స్వర్గపు నగరం కోసం మనం ఎల్లప్పుడూ ఎదురుచూద్దాం.