ఇప్పటి వరకు, కనానీయులు రక్షణాత్మక వైఖరిలో ఉన్నారు, కానీ ఇప్పుడు వారు ఇజ్రాయెల్‌పై దాడి చేయాలని నిర్ణయించుకున్నారు. వారి తీర్పు మబ్బుగా మారింది, మరియు వారు ఇజ్రాయెల్ పతనానికి తీసుకురావాలని మొండిగా నిశ్చయించుకున్నారు. వారి మధ్య సాధారణ వైరుధ్యాలు ఉన్నప్పటికీ, వారు ఇజ్రాయెల్‌ను వ్యతిరేకించే ఉమ్మడి ఉద్దేశ్యంతో ఏకమయ్యారు. ఇజ్రాయెల్ కనానీయుల నుండి గుణపాఠం తీసుకుంటే, వ్యక్తిగత ప్రయోజనాల కంటే గొప్ప మంచికి ప్రాధాన్యత ఇవ్వడం మరియు అంతర్గత వివాదాలను పక్కన పెట్టడం యొక్క ప్రాముఖ్యతను గ్రహించడం ప్రయోజనకరంగా ఉంటుంది. అలా చేయడం ద్వారా, దేవుని రాజ్యానికి ఎలాంటి ముప్పు వచ్చినా వారు ఐక్యంగా నిలబడగలరు. (1-2)
ఈ నివేదికలు విన్న తర్వాత, కొంతమంది ప్రజలు ఇజ్రాయెల్‌పై యుద్ధం చేయవలసి వచ్చింది, అయినప్పటికీ గిబియోనీయులు వారితో శాంతిని ఏర్పరచుకోవడానికి వేరే మార్గాన్ని ఎంచుకున్నారు. సువార్తలో దేవుని మహిమ మరియు కృప యొక్క ప్రత్యక్షత ఎలా విభిన్న ఫలితాలకు దారితీస్తుందో ఇది వివరిస్తుంది: కొందరికి ఇది జీవాన్ని మరియు మోక్షాన్ని తెస్తుంది, మరికొందరికి ఇది ఆధ్యాత్మిక మరణాన్ని మరియు శిక్షను తెస్తుంది (2 కొరింథీయులకు 2:16). ఒకే సూర్యుడు మైనపును మృదువుగా చేయగలడు మరియు మట్టిని గట్టిపరచగలడు, దేవుని సందేశానికి ప్రతిస్పందన వ్యక్తుల మధ్య మారుతూ ఉంటుంది. గిబియోనీయుల మోసపూరిత చర్యలను సమర్థించలేము. వారు మంచి ఉద్దేశాలను కలిగి ఉన్నప్పటికీ, వారి లక్ష్యాలను సాధించడానికి అబద్ధాలను ఆశ్రయించడం ఆమోదయోగ్యం కాదు. వారు యథార్థంగా తమను తాము ఇశ్రాయేలు దేవునికి సమర్పించుకున్నట్లయితే, వారి ప్రాణాలను విడిచిపెట్టడానికి యెహోషువ దైవిక సలహా ద్వారా నడిపించబడి ఉండవచ్చునని నమ్మడానికి కారణం ఉంది. ఏది ఏమైనప్పటికీ, సుదూర దేశం నుండి వచ్చిన వారి మొదటి అబద్ధం వారిని మోసం యొక్క వెబ్‌ను సృష్టించడానికి దారితీసింది, ఇది మరింత మోసపూరితంగా మారింది. అయినప్పటికీ, వారి ప్రవర్తనలో మెచ్చుకోదగిన అంశాలు ఉన్నాయి. ఇశ్రాయేలుకు లొంగిపోవడం ద్వారా, వారు తమ విగ్రహారాధన పద్ధతులను పరోక్షంగా విడిచిపెట్టారు. ఇది ఇశ్రాయేలు దేవుని దయను కోరుకోవడంలో విశ్వాసం మరియు వివేకం యొక్క కొలతను చూపుతుంది. తీర్పును నివారించడానికి దేవుని ముందు పశ్చాత్తాపం మరియు వినయం కీలకం. గిబియోనీయుల వలె, మనము హృదయపూర్వకమైన పశ్చాత్తాపం మరియు దైవిక దుఃఖం ద్వారా దేవునితో శాంతిని వెతకాలి, ఆయన దయ కోసం మన అవసరాన్ని గుర్తించాలి. మన ఆశీర్వాదం పొందిన జాషువా అయిన యేసుకు మనల్ని మనం అప్పగించుకోవడం నిజమైన జీవితానికి మరియు మోక్షానికి దారి తీస్తుంది. (3-13)
ఇశ్రాయేలీయులు, గిబియోనీయుల నిబంధనలను పరిశీలించిన తర్వాత, ఆ నిబంధనలు గిబియోనీయుల కథను ధృవీకరించాయని త్వరితంగా భావించారు. ఈ ఉద్వేగభరితమైన నిర్ణయం ప్రార్ధన మరియు అతని మాటతో సంప్రదింపుల ద్వారా దేవుని మార్గదర్శకత్వం మరియు జ్ఞానాన్ని పొందకుండా పరుగెత్తటం యొక్క ప్రమాదాన్ని హైలైట్ చేస్తుంది. అబద్ధాలు కాలపరీక్షను తట్టుకోలేవు కాబట్టి, త్వరలోనే మోసం బట్టబయలైంది. గిబియోనీయుల ప్రమాణం అంతర్లీనంగా పాపభరితంగా ఉంటే, అది కట్టుబడి ఉండేది కాదు, ఎందుకంటే ఏ బాధ్యత కూడా తప్పు చేయడాన్ని సమర్థించదు. అయితే, ఈ సందర్భంలో, నిజంగా విగ్రహారాధన నుండి వైదొలగిన కనానీయులను విడిచిపెట్టడం తప్పు కాదు మరియు వారి ప్రాణాలను కాపాడుకోవాలని మాత్రమే కోరుకుంది. సీయోను యొక్క నిజమైన పౌరుడు వారి వాగ్దానాలను నిలబెట్టుకుంటాడు, అది కష్టంగా లేదా భారంగా మారినప్పటికీ (కీర్తన 15:4). జాషువా మరియు నాయకులు తాము మోసపోయామని గ్రహించినప్పుడు, వారు తమ ప్రమాణం నుండి విడుదల కావాలని కోరుతూ ప్రధాన యాజకుడైన ఎలియాజరును సంప్రదించలేదు. అలాగే తాము ప్రమాణం చేసిన వారికి ఇచ్చిన మాటను నిలబెట్టుకోవడానికి తాము కట్టుబడి లేమని వాదించలేదు. ఇది మా కట్టుబాట్లను గౌరవించడం మరియు మా ఒప్పందాలను నెరవేర్చడం యొక్క ప్రాముఖ్యతను శక్తివంతమైన రిమైండర్‌గా పనిచేస్తుంది, మన మాటలు మరియు చర్యలలో నిజాయితీ మరియు సమగ్రత యొక్క ప్రాముఖ్యతను నొక్కి చెబుతుంది. (14-21)
గిబియోనీయులు తమ మోసాన్ని సమర్థించుకోవడానికి ప్రయత్నించరు, కానీ తమ ప్రాణాలను కాపాడుకోవడానికి వారు అబద్ధాలను ఆశ్రయించారని వేడుకుంటున్నారు. వారి భయం మానవ శక్తికి మించి విస్తరించింది, ఎందుకంటే దేవుడే తమకు వ్యతిరేకంగా నిలబడి ఉన్నాడని వారు గ్రహించారు. ప్రతిస్పందనగా, జాషువా వారిపై శాశ్వత దాస్యం యొక్క శిక్షను విధించాడు. సేవకులుగా ఉన్నప్పటికీ, వారి పని ప్రభువు మరియు ఆయన ఇంటి సేవకు అంకితమైనప్పుడు గౌరవాన్ని పొందుతుంది. అదేవిధంగా, "మేము మీ చేతుల్లో ఉన్నాము; మీకు తగినట్లుగా మాకు చేయండి, కానీ మా ఆత్మలను రక్షించండి" అని చెప్పి, మన ప్రభువైన యేసుకు మనల్ని మనం అప్పగించుకుందాం, ఆయన చిత్తాన్ని అంగీకరించడానికి మన సుముఖతను వ్యక్తం చేద్దాం. అలాంటి నిబద్ధత విచారానికి దారితీయదు. మన సిలువను మోయడానికి మరియు ఆయనకు సేవ చేయడానికి యేసు మనలను నియమించినప్పటికీ, అందులో సిగ్గు లేదా దుఃఖం ఉండదు. దేవుని సేవలో చేసే ప్రతి చర్య, ఎంత అమూల్యమైనదిగా అనిపించినా, మన జీవితమంతా ప్రభువు మందిరంలో స్థానానికి మనల్ని అర్హత చేస్తుంది. మనము రక్షకుని దగ్గరకు వచ్చినప్పుడు, అనిశ్చితిపై చర్య తీసుకోము. ఆయన మనలను దగ్గరకు రమ్మని ఆహ్వానిస్తున్నాడు మరియు తన వద్దకు వచ్చే ఎవరైనా తిరస్కరించబడరని హామీ ఇస్తున్నారు. మన చిత్తశుద్ధిని పరీక్షించే కఠినమైన మరియు వినయపూర్వకమైన అనుభవాలు కూడా చివరికి ప్రయోజనకరంగా మరియు ప్రయోజనకరంగా ఉంటాయి. (22-27)