యూదాలో ఉజ్జియా మంచి పాలన. (1-15)
ఉజ్జియా ప్రభువును వెదకడానికి మరియు అతని విశ్వాసాన్ని ఆచరించడానికి అంకితభావంతో ఉండడంతో, దేవుడు అతనికి శ్రేయస్సును ప్రసాదించాడు. దేవుడు శ్రేయస్సు కోసం ఎంచుకున్న వారు మాత్రమే వాస్తవానికి విజయాన్ని అనుభవిస్తారు, ఎందుకంటే ఇది ఆయన నుండి వచ్చిన బహుమతి. చాలా మంది వ్యక్తులు ప్రభువును వెదికి, తమ బాధ్యతలకు కట్టుబడి ఉన్నంత కాలం వారు అభివృద్ధి చెందారని ధృవీకరించారు. అయితే, వారు దేవుని నుండి దూరమయ్యాక, వారి పరిస్థితులు సవాలుగా మారాయి. దేవుడు సోమరితనాన్ని ఆశీర్వదించడు లేదా శ్రద్ధగలవారికి తన ఆశీర్వాదాలను నిలిపివేయడు. తన సన్నిధిని కోరుకునే వారెవరూ వ్యర్థంగా చేయరని ఆయన నిర్ధారిస్తాడు. ఉజ్జియా పొరుగు దేశాల్లో విస్తృతమైన పేరు పొందాడు. దేవుడు మరియు సద్గురువులచే గౌరవప్రదమైన ఖ్యాతి నిజంగా గౌరవప్రదమైనది. అతను యుద్ధంలో ఆనందాన్ని పొందలేదు లేదా విశ్రాంతి కార్యకలాపాలలో అధికంగా పాల్గొనలేదు; బదులుగా, అతను వ్యవసాయంలో ఆనందం పొందాడు.
ఉజ్జియా ధూపం వేయడానికి చేసిన ప్రయత్నం. (16-23)
ఉజ్జియాకు ముందున్న రాజులు ప్రభువు ఆలయాన్ని విడిచిపెట్టి, అన్యమత బలిపీఠాలపై ధూపం వేయడం ద్వారా అతిక్రమించారు. అయితే, ఉజ్జియా యొక్క అతిక్రమం భిన్నంగా ఉంది; అతను పవిత్ర స్థలంలోకి ప్రవేశించి దేవుని బలిపీఠం మీద ధూపం వేయడానికి ప్రయత్నించాడు. ఇది ఒక విపరీతాన్ని మరొకదానికి పడకుండా తప్పించుకోవడంలోని కష్టాన్ని వివరిస్తుంది. అతని పాపం గర్వించే హృదయం నుండి ఉద్భవించింది, ఇది తరచుగా నాశనానికి దారితీసే కోరిక. తనను సమృద్ధిగా ఆశీర్వదించిన దేవునికి కృతజ్ఞతలు తెలియజేయడానికి బదులుగా, అతని హృదయం తన స్వంత నష్టానికి ఎత్తుకుంది. ప్రజలు నిషేధించబడిన జ్ఞానాన్ని వెంబడించడం మరియు తమ పరిధికి మించిన వాటి కోసం వారి కోరిక తరచుగా అహంకారంలో పాతుకుపోతాయి.
ధూపం ద్వారా సూచించబడే మన ప్రార్థనలు, విశ్వాసం ద్వారా మన గొప్ప ప్రధాన యాజకుడైన యేసు చేతికి అప్పగించబడాలి, వాటిని దేవుడు అంగీకరించాలి (ప్రకటన 8:3). యాజకులతో ఉజ్జియా ఘర్షణ పడినప్పటికీ, అతను తన సృష్టికర్తతో పోరాడలేదు. అయినప్పటికీ, అతను తన అతిక్రమణకు శిక్షను ఎదుర్కొన్నాడు మరియు అతని మరణం వరకు కుష్ఠురోగిగా ఉన్నాడు, సమాజం నుండి ఒంటరిగా ఉన్నాడు. ఈ శిక్ష అతని పాపాన్ని ప్రత్యక్షంగా ప్రతిబింబిస్తుంది, అతని గర్వాన్ని ప్రతిబింబించే అద్దంలా నటించింది. దేవుడు అతనిని తగ్గించి అతని మీద అవమానాన్ని తెచ్చాడు. నిషేధించబడిన గౌరవాలను కోరుకునే వారు అనుమతించదగిన వాటిని కోల్పోతారు. ఆదాము, నిషిద్ధమైన జ్ఞాన వృక్షాన్ని చేరుకోవడం ద్వారా, జీవ వృక్షం నుండి తనను తాను నిరోధించుకున్నట్లే, అనుచితమైన గౌరవాలను ఆశించే వ్యక్తులు పర్యవసానాలను అనుభవిస్తారు.
దీన్ని చదివిన వారందరూ ప్రభువు నీతిని గుర్తించాలి. సంపన్నమైన మరియు ఉపయోగకరమైన వ్యక్తులను పక్కన పెట్టడం, వారిని ఇతరులతో భర్తీ చేయడం సరైనదని దేవుడు భావించినప్పుడు, ఆ కొత్త నాయకులు ప్రాపంచిక చింతలను విడిచిపెట్టి, మరణానికి సిద్ధమవుతున్న వారి మిగిలిన రోజులను గడపవచ్చు.