వంచనను ఖండించారు. (1,2)
పరిశుద్ధాత్మ అన్ని యుగాల నుండి కపటాలను పరిగణించింది. స్వీయ-ప్రేమ మరియు భయంతో కూడిన క్రైస్తవులచే నడపబడే వారు స్వీయ-సంరక్షణ కోసం అభ్యర్థించవచ్చు లేదా అనేక ఇతర ప్రేరణలు సంపన్నులు మరియు ప్రభావవంతమైన వారి సంరక్షణ కోసం వాదించవచ్చు. అయితే, దేవుని ఆజ్ఞ స్పష్టంగా ఉంది: "విడువకు." మనం దేవుని చిత్తానికి కట్టుబడి ఉండాలి, ప్రజల అభిప్రాయాలను కాదు. మనల్ని మనం పరీక్షించుకుంటూ దేవుని మార్గదర్శకత్వం కోసం మనస్ఫూర్తిగా ప్రార్థించడం అత్యవసరం. ప్రజలు స్వర్గం వైపు గణనీయమైన పురోగతిని సాధించగలరు మరియు ఇంకా తగ్గుతారు, అయితే ఇతరులు అనుకూలమైన ఖ్యాతిని కలిగి ఉండవచ్చు, కానీ అంతిమంగా తిరస్కారానికి గురవుతారు.
ఒక నకిలీ మరియు నిజమైన ఉపవాసం, నిజమైన దైవభక్తికి వాగ్దానాలు, మరియు (3-12)
ఉపవాసం అనేది ఆత్మను తగ్గించుకోవడానికి ఉద్దేశించిన రోజు; ఇది ఒకరి పాపాల పట్ల నిజమైన దుఃఖాన్ని ప్రతిబింబించకపోతే మరియు పాపాన్ని విడిచిపెట్టడానికి దోహదం చేయకపోతే, అది నిజమైన ఉపవాసంగా పరిగణించబడదు. ఈ వ్యక్తులు సూచించిన లేదా ప్రత్యేక ఉపవాస రోజులలో దుఃఖాన్ని ప్రదర్శించి ఉండవచ్చు, కానీ వారు అహంకారం, దురాశ మరియు హానికరమైన భావోద్వేగాలను కొనసాగించడానికి అనుమతించారు. కేవలం ఉపవాసం కంటే ఉదారంగా మరియు కనికరంతో ఉండటం దేవునికి మరింత సంతోషాన్నిస్తుంది, ఈ లక్షణాలు లేకుండా, శూన్యమైనది మరియు నిజాయితీ లేనిది. దేవుని ఇంటిలో వినయపూర్వకంగా కనిపించే చాలామంది ఇంట్లో కఠినంగా ఉంటారు, వారి కుటుంబాలకు బాధ కలిగిస్తారు. అయితే, ప్రేమ చర్యలలో కనిపించని విశ్వాసం ఎవరినీ సమర్థించదు.
అయినప్పటికీ, వ్యక్తులు, కుటుంబాలు, సంఘాలు, చర్చిలు లేదా దేశాలు తమ పాపాలకు పశ్చాత్తాపాన్ని మరియు పశ్చాత్తాపాన్ని నిజాయితీగా మరియు సరైన ఉద్దేశాలతో పాటించడం ద్వారా పశ్చాత్తాపం మరియు మంచి పనులతో ప్రదర్శించవచ్చు. పాపం మరియు అణచివేత యొక్క భారమైన బరువును ఎత్తివేయాలి. పాపం మరియు దుఃఖం ఒకరి బలాన్ని హరించడం మరియు అత్యంత దృఢమైన మానవ రాజ్యాంగాన్ని కూడా బలహీనపరుస్తున్నట్లే, దయ మరియు దాతృత్వ చర్యలు శరీరం మరియు మనస్సు రెండింటినీ పునరుద్ధరించగలవు. న్యాయంగా ప్రవర్తించి, దయ చూపించే వారికి ఈ లోకంలో కూడా ఓదార్పు లభిస్తుంది. దేవుడు మరియు మానవత్వం రెండింటిపై ప్రేమతో మరియు ఆత్మలో పనిచేసే పవిత్రాత్మ ద్వారా ప్రేరేపించబడితే మంచి పనులు దేవుని ఆశీర్వాదాలను తెస్తాయి.
సబ్బాత్ పాటించడం. (13,14)
సబ్బాత్ దేవునికి మరియు అతని అంకితభావంతో ఉన్న అనుచరులకు మధ్య ఒడంబడిక చిహ్నంగా పనిచేస్తుంది. ఆయన సబ్బాత్‌ను స్థాపించడం వారి పట్ల ఆయనకున్న అనుగ్రహాన్ని సూచిస్తుంది, అయితే వారు దానిని పాటించడం వారు ఆయనకు విధేయత చూపడానికి నిదర్శనంగా ఉపయోగపడుతుంది. ఈ పవిత్రమైన రోజున, మనం ప్రయాణాలకు దూరంగా ఉండాలి, మనస్సాక్షి మార్గదర్శకత్వం లేకుండా మన వ్యక్తిగత కోరికలను కొనసాగించడం మరియు ఇంద్రియ ఆనందాలలో మునిగిపోవడం వంటివి చేయాలి. సబ్బాత్ సమయంలో, మనం మన సాధారణ పనిలో పాల్గొనకూడదు లేదా వ్యక్తిగత ఆనందాన్ని వెతకకూడదు. మనం చెప్పే మరియు చేసే ప్రతిదానిలో, ఈ రోజును ఇతరుల నుండి వేరు చేయాలి. పాత నిబంధన యుగంలో కూడా, సబ్బాత్ ప్రభువు దినంగా సూచించబడింది మరియు ఈ శీర్షిక సముచితంగానే ఉంది. ఇంకా, ప్రకటన 1:10లో పేర్కొన్నట్లుగా ఇది ప్రభువైన క్రీస్తు దినం. సబ్బాతును నమ్మకంగా జ్ఞాపకం చేసుకోవడం మరియు దానిని పవిత్రంగా ఉంచడం ద్వారా, మనం దాని సౌలభ్యాన్ని మరియు ప్రయోజనాన్ని అనుభవిస్తాము, "దేవునికి సమీపించడం నిజంగా ఒక ఆశీర్వాదం" అని ప్రకటించడానికి మనకు కారణాన్ని ఇస్తుంది.