సమూయేలు కుమారుల దుష్ట ప్రభుత్వం. (1-3)
సమూయేలు కుమారులు ఏలీ కుమారుల వలె అపవిత్రులు మరియు దుష్టులు కాదు, కానీ వారు దురాశకు లొంగిపోయిన నిజాయితీ లేని న్యాయమూర్తులు. సమూయేలు స్వయంగా లంచం ద్వారా కలుషితం కాకుండా ఉండగా, అతని కుమారులు లంచాలు స్వీకరించారు, న్యాయాన్ని తప్పుదారి పట్టించారు. ఈ అవినీతి ప్రజల మనోవేదనలను మరింత పెంచింది, ప్రత్యేకించి వారు అమ్మోనీయుల రాజు అయిన నాహాషు నుండి దండయాత్ర ముప్పును ఎదుర్కొన్నారు.
ఇశ్రాయేలీయులు రాజు కావాలని అడుగుతారు. (4-9)
సమూయేలు అసంతృప్తిగా భావించాడు; అతనిపై మరియు అతని కుటుంబంపై విమర్శలు వచ్చినప్పుడు అతను ఓపికగా సహించగలడు, కానీ రాజును తీర్పు తీర్చమని ప్రజల డిమాండ్తో అతను కలవరపడ్డాడు ఎందుకంటే అది దేవునికి ప్రతిబింబంగా అనిపించింది. ఈ ఆందోళన అతనిని మోకాళ్లపైకి నెట్టివేసింది, కలవరపడినప్పుడు తన కష్టాలను దేవుని ముందు ఉంచడం యొక్క ప్రాముఖ్యతను గుర్తించింది. వారి అభ్యర్థనతో దేవుడు సంతోషించనప్పటికీ, వారికి నిజంగా రాజు ఉంటాడని వారికి తెలియజేయడం సమూయేలుకు అప్పగించబడింది. కొన్నిసార్లు దేవుడు మనల్ని ప్రేమపూర్వక దయతో వ్యతిరేకిస్తాడు, ఇతర సమయాల్లో, అతను కోపంతో మన అభ్యర్థనలను మంజూరు చేయవచ్చు, ఇక్కడ జరిగినట్లుగా. దేవునికి తనను తాను ఎలా కీర్తించుకోవాలో తెలుసు మరియు మనుష్యుల తెలివితక్కువ సలహాల ద్వారా కూడా తన తెలివైన ఉద్దేశాలను నెరవేర్చుకుంటాడు.
రాజు తీరు. (10-22)
తూర్పు రాజులు తమ ప్రజలను ఎలా పరిపాలించారో అదే విధంగా తమపై ఒక రాజు ఉండాలని వారు పట్టుబట్టినట్లయితే, వారు అలాంటి అధికారం యొక్క భారమైన బరువును త్వరలోనే కనుగొంటారు. ప్రపంచ పాలనకు మరియు శరీర కోరికలకు లొంగిపోయే వారికి పాపం యొక్క ఆధిపత్యం యొక్క బరువైన కాడి మరియు దౌర్జన్య స్వభావం గురించి తెలుసు. దేవుని చట్టం మరియు మానవ ఆచారాలు గణనీయంగా భిన్నంగా ఉంటాయి: మొదటిది జీవితంలోని అన్ని అంశాలలో మనకు మార్గదర్శక సూత్రంగా ఉండాలి, రెండోది ఇతరుల నుండి మన అంచనాలను కొలవాలి.
వారు తమ కోరికలను వెంటాడితే ఈ మనోవేదనలు తలెత్తుతాయి మరియు వారు దేవునికి మొరపెట్టుకున్నా అతను వారి మాట వినడు. తప్పుడు కోరికలు మరియు అనాలోచిత ప్రణాళికల ద్వారా మనపై మనమే బాధను తెచ్చుకున్నప్పుడు, ప్రార్థన యొక్క సౌకర్యాన్ని మరియు దైవిక సహాయం యొక్క ప్రయోజనాలను కోల్పోతాము. ప్రజలు మొండిగా మరియు రాజు కోసం వారి డిమాండ్లో పట్టుబట్టారు. అయినప్పటికీ, హఠాత్తుగా నిర్ణయాలు మరియు తొందరపాటు కోరికలు తరచుగా సుదీర్ఘమైన మరియు తీరికగా పశ్చాత్తాపానికి దారితీస్తాయి.
మనం జీవిస్తున్న ప్రభుత్వం యొక్క ప్రయోజనాలకు మరియు నష్టాల క్రింద సహనంతో కృతజ్ఞతతో ఉండాలని వివేకం నిర్దేశిస్తుంది. మన పాలకుల కోసం మనం నిరంతరం ప్రార్థించాలి, వారు దేవుని పట్ల భయంతో పరిపాలించాలని మరియు వారి అధికారంలో మనం దైవభక్తి మరియు నిజాయితీతో జీవించాలని కోరుతూ ఉండాలి. ప్రాపంచిక విషయాల పట్ల మన కోరికలు ఆలస్యాన్ని సహించగలిగినప్పుడు మరియు వాటి నెరవేర్పు సమయాన్ని మరియు విధానాన్ని మనం దేవుని ప్రావిడెన్స్కు అప్పగించినప్పుడు ఇది సానుకూల సంకేతం.