అతల్యా యూదా ప్రభుత్వాన్ని ఆక్రమించింది, యెహోయాషు రాజుగా చేశాడు. (1-12)
అతల్యా తన జ్ఞానం ప్రకారం కిరీటానికి సంబంధించిన వారందరినీ నాశనం చేసింది. వారిలో రాజు కుమారుడైన యోవాషు దాగి ఉన్నాడు. డేవిడ్తో చేసిన ఒడంబడిక ఈ ఏకైక జీవితంలో కేంద్రీకృతమై ఉన్నట్లు అనిపించింది, అయినప్పటికీ అది విచ్ఛిన్నం కాలేదు. ఈ పద్ధతిలో, దావీదు కుమారుడైన ప్రభువు తన వాగ్దానానికి అనుగుణంగా ఆధ్యాత్మిక వంశం నిర్ధారింపబడుతుంది. ఈ వంశం కొన్ని సమయాల్లో దాగి ఉండవచ్చు, కనుచూపు మేరలో కప్పబడి ఉండవచ్చు, కానీ అది తాకబడని దేవుని పవిత్ర స్థలంలో సురక్షితంగా ఉంటుంది. అతల్యా ఆరేళ్లపాటు అణచివేతగా పరిపాలించింది. తదనంతరం, యువ రాజు వెల్లడించారు. కేవలం పిల్లవాడు అయినప్పటికీ, అతనికి నమ్మకమైన సంరక్షకుడు మరియు మరింత ముఖ్యంగా, దయగల దేవుడు ఉన్నాడు. అటువంటి ఉల్లాసం మరియు సంతృప్తి మన హృదయాలలో క్రీస్తు యొక్క ఆధిపత్యాన్ని స్థాపించడాన్ని అభినందించాలి, క్రీస్తు సింహాసనం అందులో స్థాపించబడింది మరియు చొరబాటుదారుడైన సాతాను బహిష్కరించబడ్డాడు. ఇది ప్రకటించబడనివ్వండి: రాజు, యేసు కూడా, నా ఆత్మలో మరియు ప్రపంచమంతటా శాశ్వతంగా పరిపాలించండి.
అతల్యాకు మరణశిక్ష విధించబడింది. (13-16)
అథాల్యా తన పతనానికి పరుగెత్తింది, తనను తాను ద్రోహం చేసేవారిలో అగ్రగామిగా ఉంది, అయినప్పటికీ ఆమె ఇతరులను దేశద్రోహానికి పాల్పడినట్లు నిందించడంలో మొదటిది మరియు అత్యంత స్వరం. తరచుగా, గొప్ప అపరాధాన్ని భరించే వారు ఇతరులపై నిందలు వేయడానికి చాలా ఆసక్తిగా ఉంటారు.
ప్రభువు ఆరాధన పునరుద్ధరించబడింది. (17-21)
ఇద్దరూ తమను తాము ప్రభువుతో ఐక్యం చేసుకున్నప్పుడు రాజు మరియు అతని ప్రజల మధ్య బంధం అత్యంత దృఢంగా స్థిరపడుతుంది. దేశంలోని వివిధ పరివర్తనలు వారి మధ్య మతపరమైన విలువల పునరుద్ధరణ, బలోపేతం మరియు పురోగమనానికి దోహదపడినప్పుడు దేశం యొక్క శ్రేయస్సు స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. ఒడంబడికలు మనకు ఇప్పటికే ఉన్న బాధ్యతలను గుర్తుచేసే ఉద్దేశ్యాన్ని అందిస్తాయి మరియు వాటికి మమ్మల్ని ఎంకరేజ్ చేస్తాయి. వారు వెంటనే విగ్రహారాధనను నిర్మూలించారు మరియు ఒకరితో ఒకరు చేసుకున్న ఒడంబడికకు అనుగుణంగా, వారు పరస్పర సహాయాన్ని అందించడానికి భాగస్వామ్య సుముఖతను ప్రదర్శించారు. ప్రజలు ఉల్లాసాన్ని అనుభవించారు, మరియు ప్రశాంతత జెరూసలేంను అలంకరించింది. ఆనందం మరియు కృతజ్ఞతా ధ్వనులు నీతిమంతుల నివాసాలలో ప్రతిధ్వనిస్తుండగా, దుష్టులకు అశాంతి కలుగుతుంది కాబట్టి, వ్యక్తులకు ఆనందం మరియు సామరస్యానికి మార్గం పూర్తిగా దేవుని ఆరాధనకు తమను తాము అంకితం చేసుకోవడంలో ఉంది.